Tijdens een training waar ik op zoek was naar mijn manier om focus te krijgen. Bleek het voor mij eenvoudig. Ik ontdekte wat het voor mij was.
Het was vroeg, heel vroeg, de zon kwam op dus ik ging wandelen op het strand. Zo vroeg ben je bijna alleen, de wind, de branding en het zand. Daar liep ik vroeg in de frisse ochtend langs de branding. Lopend naar het zuiden, diep verzonken in mijn herinneringen en reflecties van die dagen. Waar kwam al die onrust vandaan, waarom verlies je je focus. Na een tijdje liep ik zo dicht langs de branding. Ik trad terug in mij en speelde met de golven, mee lopen, op en neer, steeds dichterbij en dieper in de flow. Alleen langs de branding zweven tussen zee en land. Dit voelde zoals het was, de rust en ontspanning vloeiden. Ik had het terug mijn spel en hier wilde ik zijn. Hier wilde ik blijven, tussen het land en de zee. Daar verderop stond een garnalenvissers, met laarzen tot onder zijn oksels, in de branding. Hoe mooi kan dat zijn, werk, eten in de perfecte plek.
Toen gebeurde het, een golf en splash, daar had ik natte schoenen. Boven het duin krijste een meeuw. Die mij van uit het verleden kende, erkend en toestemming gaf om weer te leven.
Dank je lieve Arjen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten